Sen çocukluğumsun.. Şiiri - Ayşe İnci Alp

Sen, çocukluğumun Antebinde,
Üzüm bağlarındaki buğulu tanelersin,
Koparmaya kıyamadığım.
Sen, avucumda demet demet,
Tadına doyamadığım,
Taze nohutsun.
Sen, çekirdek gibi yediğim,
Kıpkırmızı gelinliğiyle,
Taze fıstık,
Sen, bembeyaz bezlere serilmiş,
Mis kokulu pestil.
Sen, iplere asılmış
Kehribar renkli, fıstıklı,
Cevizli sucuksun.
Sen, çıplak ayaklarımda
Hala hissettiğim
Islak toprak,
Kanallardan akan
Buz gibi susun.
Sen, tırmandığım
Kocaman ceviz ağacı,
Düşe kalka çıktığım
Tepelersin.
Sen, yatıp bulutları seyrettiğim,
Yemyeşil çimenler,
Sen, okuduğum
Çocuk kitapları,
Sen, rüyalarım, hayallerim,
Sen, doyamadığım
Çocukluğumsun.

(İst-99)