Sen Çocuk.. Şiiri - Serhat Cat

Sen Çocuk..
Nedir bu heybetli bakışlar, bana mı bu nefretin?
Acırmış gibi bakıyorsun gözlerime,
Ben miyim sinirli olma sebebiyetin?
Anlat çocuk.. Nedir bu ihtiyar hali bakışlar..
Gücü kuvveti yerinde bir adam gibi bakıyorsun, bir adam
En kuvvetli savaşlardan, en güçlü savaşçıları getirsem
Yinede durduramam karşında, ah bu korkusuz bakışlar..

Anlat Çocuk..
Hayat seni ihtiyari bir adama çevirmiş, Nedir bunun sebebiyeti
ya o dimdik duran haline ne demeli...
Ellerini fark ediyorum.. Yumruk yapmışsın ceplerinde
Derinlemesine baktıkça sanki her halin, büsbütün bir bilmece
Söyle çocuk, Lütfen Söyle...Güneşimi küstür dün kendine
Yoksa sana dost mu oldu artık,
O karanlık, O korku dolu gece...

Çatlamış dudakların bilmem farkında mısın..
Parçalanmış elbiselerin, Sağ gözünde bir yara
Bırak, Bırak öyle kalsın hiç anlatma
Bir kelime çıksa dudaklarından, Bir söz söylesen mesela..
Üzerinde ki elbiseden beter olur halim,
Sen söylersin söyleyeceğini de,
Bir şey kalmaz sonrasında benden, Mahkum olurum düşüncelere..

Bilmiyorum şimdi ne demeli,
Titretiyor bakışların tüm bedenimi...

Hayat...
Nede anlamsız duruyor senin için, buradan bakıldığında
Tek başına hayata karşı, Savaş ilan etmiş bir kral gibisin..
Doğru, Hayat içinde sen bir şey anlam ifade etmeye bilirsin,

Ama inan ki çocuk;
Sen tüm toplumlar için bir terbiye, hatta ve hatta
Koskoca Devletlere tek başına bir Medeniyetsin,
Ve unutma çocuk, Tarih seni hatırlayacak
Yağmurlardan su içtiğin günler,
Tarihin kara lekesi olacak...

[ Tüm çocuklar çocuk olmayı hak ediyor... ]