Ben hayatıma kahretmiş
Kendime küçük bir dünya yaratıp
Kapılarını dışa kapatmış yaşarken
Bir gün sen ansızın gönül penceremin
Açık unuttuğum bir anımda
Sen kanadı kırık bir serçe kondun
Pencereme....
Giriverdin içeriye pervasızca
Hemen bir yer buldun sığındın
Yüreğimde…
Karşı koyamadım sana nedense
Yaralarına merhem olup
Dertlerine deva oldum
Besledim seni sevgimle büyüttüm
Büyüttüm …
Sığmaz oldun artık yüreğime
Dar geliyordu sana küçük dünyam
Çırpınmaya başladın umarsızca
Sen çırpındıkça kanıyordu yüreğim
Her kanat çırpmak isteyişinde özgürlüğe
Canım yanıyordu,ben acı çekiyordum
Korkuyordum bütün bu çırpınışların
Sana zara verip acı çektirmesinden
Özgür bırakmalıydım seni
Ansızın açtım penceremi ardına kadar
Özgürsün minik serçem özgürsün
Dilediğin gibi uç özgürlüğüne
Dilediğin gibi yaşa….
22.06.08 İzmir… Mustafa ATA
Mustafa AtaKayıt Tarihi : 22.6.2008 14:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!