Sen Çıkıp Geldin Şiiri - Yusuf Şan

Hayatımdaki karanlığı,
Bir gülüşünle silip,
Ömrüme güneş gibi doğdun.
Hem de hiç beklemediğim,
Umudumu kaybettiğim anda,
Sen çıkıp geldin.
Bütün karamsarlıklarımı,
Acılarımı benden götürdün.

Hep bahsederdim ya sevgilim,
Son nefesimi dizlerinde vereceğim,
Kadını bekliyorum diye,
Bak senmişsin.
Ama biliyor musun?
Bu kadar bekletmene değdi...

Ve sevgilim,
Sen benimle büyüyorsun,
Ben ise, seninle yaşlanıyorum...