Bir yankı bu kalpte, bir ses solgun ve hüzünlü
Sanki zaman durmuş, aşk bir gölgeye düğümlü
Ellerimde kır çiçekleri, kırılgan ve güçlü
Sen onlara hayat verirken, ben sensiz neyim?
Bir gizem bu aşk, bir masal belki de ağlıyorsun
Sen bir çiçeksin, kokunla beni büyülüyorsun
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
BİR YORUM:
Bu şiirde hüzün ve aşk temaları ön plana çıkıyor. Şair, içinde bulunduğu duygusal durumu yankılanan bir kalp sesiyle ifade ediyor. Zamanın durduğu, aşkın bir gölgeye düğümlendiği bir atmosfer yaratılıyor. Şairin ellerinde kır çiçekleri bulunuyor ve bu çiçekler hem kırılgan hem de güçlü bir imge olarak kullanılıyor. Şiirin ana sorusu ise "Sen onlara hayat verirken, ben sensiz neyim?" şeklinde ortaya çıkıyor, yani şair, sevdiği kişinin varlığıyla kendisinin kim olduğunu sorguluyor.
Şiirde aşkın gizemli bir atmosferde anlatıldığı ve sevilen kişiye olan hayranlığın dile getirildiği görülüyor. Şair, sevdiği kişinin bir çiçek olduğunu ve onun kokusuyla büyülendiğini ifade ediyor. Kendisini bir izleyici gibi hissediyor ve sevdiği kişinin hayat verdiği çiçeklere benzetiyor. Ancak aynı zamanda şair, kendi varlığını sorguluyor ve sevdiği kişiye olan bağımlılığını ifade ediyor. Şiirin sonunda ise şairin kendini aşkın etkisinde hissettiği ve sevgilisinin yanında var olmanın ne anlama geldiğini merak ettiği anlaşılıyor.
Şiirde kullanılan dil ve imgelem, duygusal bir atmosfer yaratmayı başarıyor. Hüzün, aşk, umut ve kimlik arayışı gibi temalar bir arada işlenerek okuyucuya duygusal bir deneyim sunuluyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta