Sen Canımsın Canısı Şiiri - Fatma Kalkan

Canımsın Canısı

Canım canının gözü tozlu yollarda
Suskun dili haykırmakta uzaktaki ufuklara
Ekin kokulu köyümde başak tanesi olan ben
Sessiz çığlıklarla haykırıyoruz sevdamızı neden

Oysa ki yetmez zaman ''usanmam dinlemekten
''Uyumam''gecelerce''yolunu beklemekten
Söyle bu sevdanın adı hasret mi kalsın?
gece ayaza inat kavuşmak varken

Güller dikenli olur derler bülbüller şakır onda
Yüreğimdeki al kandan alır rengini
Güllerde buldum seni yüreğime sakladım
Rüzgâr getirdi bende kilitledim bahtıma
Kokusu sen olunca can yârim

Ah gül kokulum ahh
İşte buğulu gözlerim gözlerine takılır
Baktığım yer görülmesin der gibi
Büyütüyorsun sevdayı sende benim gibi
''İçimde yaşasın diyorsun''
Büyümüş sevda sığar mı yüreğe söyle
Hayata bağımlı gibi belki de
Bilirim hatırında oluşumu

Belki de bu sevdanın büyüklüğü
Düşürür içine hasreti
Belki de bundandır yalnızlığa taç giydirişin
Bağlandık bir birimize

''Sakın özleme''dedin ya
Ben hiç doymadım ki sana
Hiç yaşamadım ki seni kana kana

Düşlerim de verdiğin güller avutuyor beni
Dudağıma düşen nağmeler gibi seni
Durmadan bağrıma basıyorum
kadere boyun eğdim bahtıma küsüyorum

İşte böyle bir gecede
Ilık nefesimle seslendim sana
Kalbine dayadıysam başımı
Yüreğinin sıcaklığı damladı yüreğime

Sen diye atar oldu artık kalbim yangınlarda
Avucuma bıraktığın güller taht kurdu
zehrini kusan hicrana inat aşk sarayımda
Canımsın güllerimizin adını al güller koydum
Senin hatırına çekilen hasrete inat

SEN CANIMSIN CANISI