Zeynep Şekerci - Sen Canımın Canı Şiiri ...

Sen benim eşsiz bebeğim. Neden gittin ki; bu kadar erken. Herşeyin aceleydi. Belkide biliyordun bu kadar erken Allahın rahmetine ulaşacağını. O yüzden acele ettin dolu dolu yaşamak için. Abla sen gelmeden evlenmem demiştin. Benim yüzümde geciktirmeyin düğününüzü evlenin dedim.Ve dügün gecesi aradığımda kuafördeydiniz. Yüreğimle yanınıydazdım. Benim yerimede oynayın dediğimde; tamam abla dediniz. Sonrada duyduğuma göre (daha düğününüze bakmak kısmet olmadı) piste hiç inmemişsiniz. Herkes hayret etmis. Gelinle damatın bu kadar çok oynamasına. Pastayıda kendi elleinle yapmışsın.
Tavana kadar ulaşıyormuş. Ellerine kurban. Hatta anlatıyordun bir parça bile kalmadı denememiz için diye. Pasta çok güzel olmuş. Evlendin canım. Ayrı bir evin oldu. Bende tatile gelirim senin mutluluğuna şahit olurum diye sabırsızlanıyordum ki.;

Bir telefon gelmişti. Kaza geçirmişsiniz. Ve sen ağır yaralıymışsın diyorlardi.O zaman anladim ki sana bir şeyler oldu. Ikinci telefon gelmişti çabuk gel ağır belki kurtulur belki kurtulmaz diyorlardi. Yemin ettirmiştim. Kurtulamadığını söylüyorlardı. İşte o an ben kendi eksenimde dönüyordum. Deli gibi. Gözlerim telefonun tuşlarını görmüyordu. Oğlum duydugunda anne sanki kalbime bir bıçak saplandı diyerek donup kalmıçtı. Kızım ise; hayır olamaz! O bizim en çok sevdiğimiz dayımızdı diyerek hem ağlıyor hemde bana destek olmağa çalışıyordu.İkinci gün gelebildik seni gömmüşlerdi. O güzel yüzüne dokunamadım bile. Ama annem anlatıyor:
Çok güzel görünüyormuşsun. Yüzünde sanki bir gülümseme varmış. Aklımda geçmedi degil, toprağı eşip o güzelim bebeğimsi yüzüne bir dokunmak.... Kahretsin kurallari aşamadım. Sonra bir gün rüyada gördüm seni bir odadaydın
Seni birlikte kaza geçirdiğiniz kardeşimiz getirmiş bir ekmek tahtasının üstünde yıkayacakmış.
Etrafında bayanlar var onlarda seni görmek istiyorlarmış. Düşündüm benim kıramadığım kurallari rüyada bile olsa kardeşimizin kırması beni sevindirmişti. Yüzünü görmek istiyordum