Sen Çanakkalesin Şiiri - Rüveyda Lale Soran

Göğü yıkan, gönülleri dağlayan acıyı
Dinlerken bir yandan da yavaşça yürüyorum.
Birkaç mermi geçiyor hızla yanı başımdan
Duyduğum acıyı, hissederek yürüyorum.

Ayaklarım senin o toprağına değdikçe
Seninle bütünleşen feryatlara gömülsün...
Gömülürken olsun usulca senden bir parça
Ey suskun bekleyen toprak, sen Çanakkalesin!

Gökten gelircesine yağan bu şey yağmur mu?
Öyle ihtişamlı bir yağmur ki biz onunla,
O destansı kızıllığıyla tattık ölümü.
Yağan yağmur olduk, sana karıştık onurla.

Uğruna nice kutlu ölüm tadılan toprak,
Söylesene yüzümü okşayan yağmur kimin?
Alnımdan yüreğime doğru akan kan kimin?
Ey kanla sulanan toprak, sen Çanakkalesin!

Dur yolcu, kulak ver altındaki toprağa
Binlerce isimsiz şehidin nefesini duy!
Dur yolcu, öylece bakıp geçme bu toprağa
Şanlı mücadelenin izini gör, onu duy!

Bak, binlerce yiğidim uğruna şehit oldu.
Elinde sancakla bekleyenlerin var senin.
Üzülme artık, her karışın zaferle doldu;
Ey şanlı toprak gururlan, sen Çanakkalesin!