Sen Çalış Ben Yiyeyim Şiiri - Kazım Karagöz

Teyzoğluna pamuğu tarlaya ektiriyor,
Haloğluna inceden iplik eğirttiriyor.

Yeğenini fakültelerde okutturuyor,
Amcaoğullarına ise dokutturuyor.

Dayıoğullarına teslim edip kumaşı,
Diktiriyor güzelce verip uygun maaşı.

Kendisi üzerine bir tek marka basıyor,
Işıklı dükkanlarda tereklere asıyor;

Dükkana girene dek üç dolar harcıyorsa,
Bir de ancak bu kadar reklam yaptırıyorsa,

En az kırk kat, elli kat fiyat koyuyor ona,
Bir de inandırınca indirim olduğuna!

Düşükçe beyinliler almakta yarışıyor,
Markasını üstüne takmakta yarışıyor.

Bir de serbest piyasa oluyor bütün bunlar,
Vatandaşım oluyor ahmakça soyulanlar...

Hiç bir zaman olmadı, yaşananlar bu günkü,
Ama herkes halinden memnun iş bulmuş çünkü! ..

Güya kölelik kalktı, adı tarihte kaldı,
Sen çalış ben yiyeyim bile çok hafif kaldı!

Buna dense, dense ki eşşekleştirme denir,
Memnun eşşek bir yerken yüzbir misli hüplenir! ..