Sen Büyüt Ölümüne Sevdayı Şiiri - Salim ...

Gel adı konmamış sayfalarıma yaslan
Nakış nakış işleyim yüreğimize aşkı
Her şafak gün serilirken ovalar
Emek alın teriyle namuslansın
Çık doruklara kuşan silahını
Lafın özün olsun bir atımlık
Hesapsız sevmelerin hesabına
Kaldır başını sık yumruğunu
Deli kısrak gibi kızıl saçlı kadın
Çöl yüreğime düşen yağmur damlası
Dile gelmemiş sözlerin türküsü
Zaman zindanlarında ölen aşk
Baştan başa bu sevda bizim
Kime ne ..bu memleket bizim
Bütün düşler yarım rüzgarlar
Ne yandan esse tufan olur
Adı konmamış sevdalar
Bağrımda kızıl bir alev kalsın
Gece gündüz yarısı
Yeniden doğ kadınca yeniden bilen
Örs çekiç sığmasın kınına kılıcın
Varsın beklesin pusuda kahpe ölüm
Kuru bir ağaç gibi kökü toprak da
Dalları meyvesiz hüzün kucaklıyor
Gündüz gece
Kaç zamandır acısını okşayıp
Yarasına sarmalandığım nazlı ceylan
Umut küskünü gözü yaşlı savaşçı kadın
Uğruna bin ölüp bir dirilen cefakar
Ağıt gibi düşer yokluğun yüreğime
Ay dağların asi kadını
Bütün hüzünleri sıyır yüzünden
Dök avuçlarıma öyle sarıl ki bana
Varsın affetmesin hiç bir tanrı bizi
Yine ölümüne sevda büyüt
Memleket gibi içinde