Sen Buradan Gideli Şiiri - İbrahim Sağır

SEN BURADAN GİDELİ

Sen buradan gideli kışa döndü baharım,,
Hasret girdaplarında perişânım,nâçarım.

Bu şehrin sokakları böyle boğmazdı beni,
Bu şehir kimsesizler safına yazdı beni.

Can evimi amansız bir aşk-ı nâr dağlıyor,
Hırçın duygularında öksüz sevdam ağlıyor.

Senin bigâneliğin ömrümü hazân eder,
Esrarlı bakışların bahtımı suzân eder.

Dilimde nağme nağme türküleşti de adın,
Ne ben seni anladım,ne sen beni anladın.

Seni mehtaba sardım ufkuma doğan ay’la,
İçimde çiçeklendin,süslendin yayla yayla.

Billur bakışlarını içerken yudum yudum,
Seni tüm esrarınla kendi ruhumda buldum.

Beynimi kemirirken amansız endişeler,
Bahçem rengine muhtaç ey goncayı gül-i ter.

Şu ömür takvimine nakşettim de adını,
Sormadın bir kez bile gönlümün muradını.

Kaderde yanmak varmış yine bir şuh nigâra,
Anlatamam derdimi ne ağyâra,ne yâr’a.

Boş bir hâyâl uğruna gönlümü açtım sana,
Bilirim bu sevda da huzur getirmez bana.

Visâl rüzgârlarıyla savrulur duygularım,
Firkât zindanlarında düşlerim kalır yarım.

Sen buradan gideli kışa döndü baharım,
Hasret girdaplarında perişanım,nâçarım

Dilimde nağme nağme türküleşti de adın,
Ne ben seni anladım,ne sen beni anladın.

23-04-2006