Sen Bundan Şiiri - Cuma Ali Çetin

Ey gönül kırmayı adet edinen,
Baktım mazeretin sudan, sabundan.
İnsan üzmek yasak ahlaken, dinen...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.

Olsun diye senin yelkenin fora,
Olur mu düşürmek başkasın zora?
Neyi amaçlarsın kul yora yora...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.

Sen gül bu yeterli ağlasın mı el?
Dünyada sağlama alınmış mı bel?
Herkese tepeden bakarken bel bel...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.

Belki için için kızarsın bana...
Bu yolun yol değil söyledim sana.
Sen gülsen tüm alem boyansa kana...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.

İnsan insanlığı unutur ise...
Dönüşüyor belli keneften pise.
Düşürdüğünde sen eli yeise...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.

Talihin kuşu hep başına konsa,
Sen yaz iken herkes buz tutup donsa,
Kör bıçak komşunun bedenin yonsa...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.

Çok kibirli etti bilmem sizi ne?
Herkeste akıl var basmaz izine,
Sen neşeliyken el vursa dizine...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.

Yüksekten bakmayı sanma sakın hoş...
Kanatlanıp gökte uçsan yine boş.
Sen aydınlıkta ben kaldığımda loş...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.

Belamı istedin söyle sen HAK'tan?
Çıkıp balık gibi öldün ırmaktan!
Büyüklenip onu, bunu kırmaktan...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.

Cumali kibirden kim gördü yarar?
Kibir bir yılandır belinden sarar!
Kulu hor görmeye verince karar...
Zevk mi alıyorsun söyle sen bundan.