Seni tanımadan önce,
Sevgiyi arardım umutla.
Dostum olsun isterdim heyecanla.
Yaşamımda acı, hüzün vardı,
Ruh hallerimde yerleri farklı,
Tahribatlar, acılar vardı.
Ne zaman ki,
Seninle karşılaştım,
Geçmişe bakmadan yaşamayı,
Dünde değil bu günde kalmayı,
Kahkahalarla gülüp mutlu olmayı,
Arzulayıp sevdalandım.
Seni tanıdım,
Hüznü acıyı unuttum,
Yaşamı sevdayı unuttum,
Sevgi ararken çırpınışlar içerisinde,
Ruhumdaki duygularımı unuttum.
O kadar çok şey öğrettin ki!
Olan duygularım bende kalsın,
Beynimdeki seni unuttum.
Ve
Sen buna sevda diyorsun.
Enver ÖZEL
17.01.2009
Saat: 00.47
Kayıt Tarihi : 21.1.2009 11:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/21/sen-buna-sevda-diyorsun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!