Sen karanlık köşelerimin şarkısı oldun her gece,
Yalnızlığımı sana ağladım sen hiç bilmedin.
Beni gör de istemedim o güzel sesinin uzağında,
Sen güldün ben gözyaşlarımı sildim sen duymadın.
Yüzünü görmedim sen için için ağlarken belli etmedin,
Ne sevdalar dinmiş yüreğinde sen kimseye demedin,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla