Sen Böyle Değildin

Yılların yorgunluğu çökmüş omuzlarına
Yükselen gökdelenlere mahkum sülietin
Bir sığıntı gibi aralıkta duruyorsun
Viraneye terk edilmiş anılarım gibi

Sen böyle değildin..
Doruklarında ağustos sıcaklarına yaslanan
mevsimlik karların vardı.
Sokaklarında pembe,beyaz çiçeklerle akasyaların
Selvi kavak ağaçları dallarında cıvıl cıvıl kuşların
Su başlarında hüzünle sallanırdı söğüt dalların
Mazinin gölgesinde kaybolmuş anılarım.

Sen böyle değildin
Meydanlarında umursuz,umutsuz,avare
dolaşmazdı insan yığınların
Hüznüme meze yaptığım gün batımlarının
Gecesine mahkum kalmış anılarım

Sen böyle değildin..
Yazların yaz,kışların kıştı.
Hazan yaprakları bir kelebek çırpınışı
gibi hoş, baharların ayrı düş
Yılmadan yıkılmadan sana koşup geldiğim yokuş
Özleminde kaybolmuş sevdalarım

Sen böyle değildin…
Ben ağaçların ,selvilerin göğe uzadığını sanırdım
salkım saçak,
Yerden bitme taş binalar yükselmiş yüreğinde
Taş döşeli yollarında atların çektiği faytonlar
koşardı dolu dizgin
Salkım söğütler altında gölgelenen insanların
sohbetinde kalmış anılarım

Sen böyle değildin,
Nisan yağmurların vardı mevsiminde,
Kara bulutlar çökerdi Erciyes’ine
Derelerin vardı, göz pınarından eteklerine dökülen
Kırk ikindiler inerdi, sağanak sağanak güneşe perde
Talas ,Gesi,Hisarcık,Hacılar,Gültepe... bağ, bahçe düzlüğünde
Kulaklarda çınılayan türküsünde kalmış anılarım.

Sen böyle değildin,
Fakir gecekondu bahçelerinde yeşilin her tonu
Tarlalarında sarı sarı başakların en a’lası
Düz ovalarında buram buram binbir çiçek börtü böcek
al’ı al , domur domur, bayrak misali gelincik tarlaları
Karınca harmanlarının tümseğinde aşk,
İpek kanatların semaya yükselişinde düğün alayı
İbiklı tarla kuşunun,köstebek yuvalarında kalmış anılarım

Sen böyle değildin,
Ya sen unuttun kendini ,ya da ben sana geç kaldım
Affet affet gurbet yorgunluğuma say..