Sen Boran Yaşıyorsun, Ben Can Pazarı

Geceler karanlık, sabah olmuyor, acılarım dinmiyor
Hasretim koynumda sevgi besliyor olsada
Bir türlü yokluğuna alışamadım
Can
Eli, kolu bağlıyım
Şu kahrolası zindanda
Kanayan cılız bileklerimi
Parmaklarımı
Karmaşık dikenli teller sardı
Günlerdir
Silivri kar altında
Of! Sen gelmedin
Hayallerim yıkıldı
Hiç aklımda çıkmayan
O sürmeli gözlerin
Keskin bir bıçak gib
Zamanlı, zamansız içime saplanıyor
Mevsim kıştır, ay zemheri, kar yağıyor pencereme

Varsın zalimler gülsün bana, varsın güneş doğmasını
Sevli böylü yâr, yüreğim pare, pare oldu
Sen orda kışı, boranı yaşıyorsun
Ben Silivri Cezaevi'nde
Can pazarı
Yokluğuna alışamadığım
Güzel
Bekliyorum
Güneş'i al
Bahar'ı topla gel bana
Haberin var mı? Yüreğim derya, özlemim sevgi seli

Döşeğim kahır, yorganım har, yastığım çile, dert
Bana reva görülen şu yıkılası
Gün yüzü görmeyen
Silivri Cezaevi
Söylemek istediğim
O kadar çok korkularım var
Biri mazlumun gördüğü
Zulüm
Biri sömürülen
Emek
Diğeri anadili yasaklı
Halk
Bir şey daha var içimde
Asla; söküp atamya kıyamadığım
Aşk olsun! Ey gönül, vallah-billah o sensin, içimde

Mehmet Çobanoğlu
01.03. 2018
Silivri