Sen Bizi Terke Varınca Şiiri - Ercan Yav ...

Sen Bizi Terke Varınca

SEN BİZİ TERKE VARINCA 10/10/2010

Gözlerimizin perdesinde, Müebbette mahkûm gözyaşlarımız

Şaşkın ve gözden azade, dökülmeye başlar.

Donakalır kirpiklerimiz hayretten,

Lekelenir mızrağımızın ucu, muhafazamız yiter

Muvaffak olmaz yüreğimiz, sabrımız biter

Faniliğine yenilir yüzümüz, yüzümüz kendinden utanır.

Sen bizi terke varınca…

Sönükleşir ilmimizin bahçesi, meyvelerimiz çürür

İrfandan oluruz, bağımızda itler ürür

Gerdanımız intizam bulmaz,

Suyumuzun tadı bozulur.

Küfre yorulur dilimiz, yer-gök şahidi olur çürüyüşümüzün

Sen bizi terke varınca…

Bildiğimiz halde yediğimizi zehrini

Manayı algıda sönükleşir, aklımız zehre gebe

Şekerimizin tadı değişir, tuzluktan alırız tadımızı

Döneriz suretimizi iman edenin dergâhından

İlmine iblis’in, irfanına hâsıl oluruz

Sen bizi terke varınca…

Kıyıyı yitirir gözlerimiz, sözümüz girdaba tutulur

Neşrini yitirir cesaretimiz, Mahirliğimiz sularca yutulur

Metelik vermez darul-selam’a aklımız

Eyler alış-verişini cehennemin cezbiyle

Hakikatin savaşında, kendimizin sensizliğine yenilişimiz

Tanrı’ya utanç, iblis’e zafer olur

Sen bizi terke varınca…

Yalnızlaşır yalnızlığımız, mızrağımız pas tutar

Kalbimizi kasıp-kavurur leş kargaları

İstilaya uğrar, ruh ile ten’de her yanımız

Lal olur dilimiz, kaybolur faziletimiz

Yitirir kendini zevk-i sefamız, kalem tarlamız

Çekilir el-ayak, söz biter, tükenir yazarlığımız

Sen bizi terke varınca…

Ercan YAWUZER

MURADİYE/WAN

Ercan Yavuzer
Kayıt Tarihi : 18.4.2011 13:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ercan Yavuzer