Sen bize ayıp ettin Şiiri - Burçin Çelik

seni yazarken başka bir kimliğe bürünüyor kalemim
İnsanın yazıya dökülen hali ağrır mı
Ağrıyor işte
Aslını bilmek istersen sevgilim
Dünya sandığımız kadar hızlı dönmüyor
Ben senin etrafında dört dönüyorum
Bak bunu her coğrafya öğretmeni açıklayamaz
Çok büyük yeminler edebilirim gibime geliyor
Sana olan aşkımı kanıtlamak için
Malum Allah ta aşka inanıyor.

Sensiz neler yapıyorum , nasıl mıyım?
Bak bu çok zor bir soru galiba
Keşke geçen sene çıkan sorulara bir baksaydım
Aslında parmaklıklar ardında kalmışım da parmaklarına ihtiyacım var gibiyim
Bilinmezim, imkansızım, artist ruhlum , sızım.
Ben sensiz gecelerde firar ettim kendimden
Depresyona falan girmedim , hayır
Yakalayınca beni sımsıkı öp diye kaçıyorum geceden
Bunlar aramızda kalmasın lütfen.

Ah benim sevişine türkü tutturduğum
Ah bir fotoğraf karesine ikimizi sığdıramadığım
Biz el ele tutuşunca iddiasına varım ki yaradan gülümser.
Ben o elleri başkentim yapmışken
Kim bilir onlar kaç ülke gezer…

Senin sesini duyunca panayır gibi olurdu benim içim
Gülümsediğinde çocukluğumu hatırlıyordum mesela.
Misketleri , tasoları
Aysel ablanın sepetle aşağı salladığı salçalı ekmeği bir de…
Sevgilim
Mahur gözlüm , hüzün kalemim , şiir sebebim benim
Sanki sen bize büyük ayıp ettin.

Seninle geçebilecek tek bir ânın , tek bir fotoğrafı
On üç satır şiir eder sevgilim
Sen bu leş kokan dünyaya rağmen güzelsin
Bunu kulağına hiç diyemedim .

Bir kere öpsen var ya ağzımdan
Ben iki lahmacun yemiş gibi sevinirdim
Önce gelip kendini dudak kenarı çizginden öpmeyi istettirecek kadar sevdirdin
Sonra da gittin
Kusura bakma ama sevgilim
Sanırım sen bize büyük ayıp ettin.

Burçin ÇELİK