Sen Bitmişsin Şiiri - Enis Özel

Ne bir sevgi
Ne şefkat
Ne duygu
Ne de özlem
Hiçbir şey kalmamış
Sen bitmişsin…

Sen bitmişsin
Ne bir güler yüz
Ne bir sıcaklık
Ne bir dokunuş
Hiçbir şey kalmamış

Bitirivermişsin yüreğinde
Bütün sevgileri
Bütün aşkları
Bütün duyguları
Bütün özlemleri
Tüketivermişsin

Bir taş gibi
Bir odun gibi
Kaskatı kesilmiş
Buz gibi kalbinle
Her şeyi
Ama her şeyi
Mezara
Gömüvermişsin

Bir sevgilinin
Sımsıcak bakışının
Ve
Dokunuşunun
Senin için
Bir anlamı kalmamış
Ve sarışını seni aniden
Ve ardından
Fısıldamasının
Kulaklarına
Aşk sözcüklerini
Ve öpüşünün seni
Ilık nefesi ve
Sımsıcak dudağıyla
Kiraz dudaklarını

Ve senin hala
Bir ruh gibi
Buz gibi kalbinle
Hayalet gibi
Ne varlığının
Ne de yokluğunun
Anlamının
Kavranılamadığı
Duygulardasın…

Ve Uyan artık
O Ruhlar aleminden
Bir an önce çıkıp
Kollarını sana açmış olan
Sevgiline, dostuna, arkadaşına
Bütün samimiyetin
Ve içtenliğinle
Sevgi denen
O önemsiz
Yitirilmiş duygularınla
Sarılıver sevdiğine
Sarılabildiğince….