Sen Biri Şiiri - Bekir Dalkıç

Caddede yürüyordum hızlı hızlı,
Anlamsız bir telaş içinde.
Sanki bir yerim varmış gibi varılacak.
Uzaktan geliyordu salınarak sen biri,
Sanki koşup boynuma sarılacak.

Sen biri bakıyordu gözlerimin içine.
Sanki hafiften gülümser gibi.
Ilık bir huzur akıtıyordu içime, dönüyordu başım,
Giriyordu koluma sen biri, tam da düşecekken.

Derken telaşla koşup geliyordu sen biri yanıma,
İpekten ellerini koyuyordu sol göğsümün yamacına.
Sen biri ovuyordu avucumun içini.
Konuştukça kovuyordu yanlızlığımı, tam da vazgeçecekken.

Sen biri öpüyordu beni,
Üflüyordu ruhuma senin nefesini.
Yüreğim kuş gibi kıpır kıpır,
Kırıpta açıyordu, kaçıyordu kafesini.

Açınca gözlerimi bir de ne göreyim.
Heryerde sen, herkes sen biri.
Ben ne yapardım sen olmasaydın.
Olmasaydı baktığım her yerde, senden birileri.