Sen Bir Ürkek Ceylan Şiiri - Salih Yıldız

Sen bir ürkek ceylan, yüce dağlarda
Ben tüfeksiz avcı, çöl de kınalım!
Sen bir nazlı fidan, mamur bağlarda
Ben visal beklerim, göl de kınalım.

Sevgimi sevdamı, saçtım önüne
Helal olsun ömrüm, bir tek gününe
Talibim hem bugün, hem de dününe
Yoluna ölürüm, öl de kınalım.

Gönlümü çaldın ve kaçtın uzağa
Nasıl oldu bilmem, düştüm tuzağa
Parça-parça döndüm, çorak sazağa
Daha da bölerim, böl de kınalım.

Hasta ettin beni, yatırıyorsun
Derin girdaplara, batırıyorsun
Her gün azar-azar, bitiriyorsun
Koku umma solan gül de kınalım.

Yeter ki mutlu ol, hep yüzün gülsün
Her halde de bana, sen gonca Gül’sün
Kavuşma gününde, gelinlik tülsün
Bense toz olsam o, tül de kınalım.

Sen bir ürkek ceylan Garibi avcı
Kapladı gönlümü dermansız sancı
Bu dert hiç şifasız, tatlı bir acı
Köze hasret olan, kül de kınalım…