Sen Bir Şiirsin

İzmirli Betül'e
Bir Ağustos günü çıktın karşıma
Ellisinde sevda yaktın başıma.
Ne kadar çırpınsam, hepsi boşuna
Çırpındıkça daha derine battın.

Gülüşler içinde şerbet dudağın,
Seninle beraber, senden ırağım.
İsmini duyunca yandı yüreğim...
Ben söndürdüm, ama yeniden yaktın.

İnce meltem gibi okşuyor sesin,
Bazan poyraz olur, deli esersin.
İsterdim uzansın, yaksın nefesin,
Islak dudakları dişleyip baktın.

Sende tomur tomur açmış çiçekler,
Bakışın, gülüşün, hep davet eder.
Kuş olmuş yüreğin, uçmayı bekler,
Gönül kafesini neden kapattın!

Şiir istiyorsun, sen bir şiirsin! ..
Gecelere sığmaz, çıkıp gelirsin.
İçmeye korktuğum, tatlı zehirsin,
Sızdın ince ince, gönlüme aktın.

Bir daha İzmir'e düşerse yolum,
Saçımı okşayıp, sever mi elin?
Senden uzaklarda yaşamak ölüm!
Öldürmedin ama, mecnun bıraktın.

Ey, zamansız gelen, üçüncü Betül! ...
Birincisi öldü, ikinci batıl.
Kalbime yazıldın, sen satır satır...
'Çıkmam burdan! ' dedin, kıvrılıp yattın.
Mersin, 3 Mayıs 2000