Sen Bir Sessin Yalnızca

Sen bir sessin yalnızca, benim için, artık.
Ve herşeyi sesinden anlamalı şimdi...
Üzüldün mü? Sevindin mi?
Geçiştirirken konuyu
Evlenip evlenmediğini sorduğumda,
Konuşmak mı istemedin,
Yoksa birşeyler mi değişti?
Sözsüzlükten anlam çıkarmaya çalışan bir ergen gibi ben
Bir ses olan sana bir beden, bir görüntü, bir yürek verdim.
Bu olsa gerek ‘ses mimarlığı’; ses mühendisliği, bu olsa gerek...
Bu değilse,
Böyle olsun bundan böyle.

Sen bir sessin yalnızca, benim için, artık.
Şişe, dibini bulduğunda duyabileceğim,
Duyabileceğim yalnızca. Yalnızca... Yalnızca...
Çünkü yasaktır bana, duymak seni, sesi, ayık dünyada.
Bundandır ben seni aylarca,
Geç saatlerde aradım.
Duymak için sesini telesekreter mesajlarında,
Belli etmeden aradığımı seni, sana...

Sen bir sessin yalnızca, benim için, artık.
Ve ışık olmanı isterdim benim için,
Çünkü daha hızlıdır ışık, sesten.
Yankılanır ses, duyulmaz olur arada bir;
Ner’de olduğunu anlamazsın ışığınsa...
Bana bir uçak hızı da yeterdi gelmen için.
Ama ışık hızı? Elbette daha iyi olur.
Yıldırımdan sonradır senin gelişin,
Şimşek, şimşek, sesin bir tür şimşek.

Sen bir sessin yalnızca, benim için, artık.
Sen bir adım sesisin benim için aynı zamanda.
Neden adım? Çünkü senin oralardan aldığım
Siyah ayakkabı, hala ayaklarımda.
Buna denir işte buna denir
“Ayakları yere basan bir yaşam”.
Her adım atışımda su birikintilerinde,
Duyuyorum, senin adımların da basıyor yere,
Uzaklarda, bir yerlerde, uzak ülkelerde...

Sen bir sessin yalnızca, benim için, artık.
Ve birgün duymaz olacak kulaklarım,
-Zaten şimdiden, yeterince yaşlıyım-
Duymaz olacak birgün seni, sesi, sensesliliği.
Ve birgün, karşılaşır mıyız dersin,
Benim için bu kez de ses’siz bir görüntü olmak adına?
Öyle ya, kulaklarım duymayacaksa,
Bir sessiz film olacak tüm yaşam bana...

Sen bir sessin yalnızca.
Ve birgün, ses’siz bir görüntü olacaksan karşımda,
Üzülmeyeceğim yaşlılığımın sağırlığına...

28 Haziran 2007, Ho Çi Min Kenti, Vietnam

Kaynak: Gezgin, U. B. (2008). Vietnam Şiirleri (2007-2008) [Poems of Vietnam]. Ho Çi Min Kenti, Vietnam, Mart 2008.