A ğlıyorum ama inan ölümüne değil asla,
N asıl düşünebilirim isyanı Allah'ıma
N eden yaşarken kapanmadım ayaklarına,
E llerinden değil ayağından öpmeye doya doya.
M utlu edemedim seni yaşarken, isyanım buna.
S ana değil şiirler, ağıtlar yazmak,
E n uzun methiyeler bile dizsem boşuna
N asıl anlatılır senin analığın, ANA.
B en bir eşşeğim desem haksızlık olur eşşeklere,
İ ş işten geçince ağlamak, pişmanlık niye,
R uhun duyar da belki af edersin diye.
M um gibi eridi yüreğim sen gidince,
E llerim tutmaz oldu yokken ellerinde,
L ayık olamadım bu hep gözümün önünde,
E bedi istirahatinde rahat uyu ANNE,
K albimden inanıyorum gideceksin cennete,
S en gitmeszen kimi alır rabbim cennetine,
İ syankar değilim tövbe, hep melektin ANNE,
N ice günahların varsa affı için yalarıyorum Rab'bime.
Kayıt Tarihi : 2.6.2003 17:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayattayken değerini biLemediğimiz, kaprisler üstüne kaprisler yaptığımız , kızıyor gibi gözükse de içinden kızmadığını bildiğimiz için devam ettirdiğimiz annemiz.
SöyLe İskender, şimdi kimenaz yapacağız.
KeLimelerin kifayetsiz kaldığı anlar vardır. yüreğini yakan, caddeLerin, şehirlerin dar geldiği....
Yüreğinize sağLık...
S en gitmeszen kimi alır rabbim cennetine,
bu satırı beğenmedim çünkü Allah ı yargılamak gibi olmuş onun işine karışılmaz
TÜM YORUMLAR (2)