Sen Bir Kasabasın Terkedilmiş

Sen bir kasabasın terkedilmiş
İçinde hiçbir dünya telaşı dönmeyen ama bir o kadar da telaşlı
Sahi bu kasabanın camları neden bu kadar tozlu?
Ne tuhaf bir kasabasın sen
Zihnimin en ücra diyarısın terkedilmiş
Ve bir o kadar kalabalık bir kasabasın sen

Bu kasabada büyüyen çocuklar hep böyle yenik mi başlar hayata
Ne tuhaf bir siyah kasaba
Herkesin sustuğu bu terkedilmiş
Peki ya plaklara ne demeli
Uzun süredir kimseler dinlememiş
İçinde ölümden başka sessizlik kalmamış
Zihnimin en ücra kasabasısın terkedilmiş

İçinde konuşulmayan konuşmalar dönen
Ve gözyaşları artık her zamankinden soğuk
Ne tuhaf bir kasabasın sen
Ne tuhaf bir siyah
Ne tuhaftır ki özlediğim yer bu kasaba
Ve kopamadığım
Sen bir kasabasın terkedilmiş