Birkaç gün önce bir şiir kitabı geçti elime. Daha doğrusu İstanbul’ da oturan kardeşim getirdi. Arada bir yapar bunu. Getirir yeni çıkan kitapları, gözüme gözüme sokar. Yine öyle yaptı densiz! .... ” Abla; sen şiiri seversin, sana bir şiir kitabı daha getirdim, yeni çıktı,” dedi. Çok bozuldum.
Yeni çıkan şiir kitaplarından haberdar oldukça hep böyle bozulurum. Çünkü ben şiirlerimi kitap haline getirmek için uzun zamandır uğraş veriyorum, olmuyor. Yeni şiir kitapları çıkıyor, benim şiirlerim ise satılmayan ürünler gibi tezgâhta bekliyor; hatta tezgâh altında. Bozulmamın nedeni işte bu. ' Kelin yanında kabak anılmaz,' demişler. Kardeşimin yaptığı neye benziyor, biliyor musunuz? Evde kalmış, yaşlanmış bir kıza, zırt- pırt düğün davetiyesi vermeye benziyor. “ Sen evde kaldın, bir türlü koca bulamadın ama, bak kızlar evleniyor, ” dermiş gibi.
Bozulduğumu belli etmemeye çalıştım tabi. Yarım ağız teşekkür ettim..... Kitap, tv’deki ünlülerden birine ait. Allah bir kez “ Yürü ya kulum! ” demeye görsün; hem şarkıcı, hem sunucu, hem film yıldızı, hem şair olabilirsin. Yalnız, bana “ Yürü! ” diyen yok.
Yepyeni, pırıl pırıl bir kitap; mis gibi de kokuyor. Şairin fotoğrafı var kitap kapağında. Kıskandım açıkçası. Gözlerimi kapattım, şairin isminin yerine Kâmuran Esen yazdım; fotoğraf karesine de kendi fotoğrafımı yerleştirdim; çok güzel oldu. ” Denizi yakamazsam, cızlatırım ya! ” dedim kendi kendime...... İçimde bir kıpırdanma, yüreğimde bir sıcaklık hissettim, hayalim sanki gerçekmiş gibi. Derken silkindim, kendime geldim. Allahtan, kurduğum hayallerden kimsenin haberi yok.Yoksa sakız olacağım ağızlarda.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
