Sen Bir Diken Bağı Şiiri - Ozan Salih

Yazık oldu gençliğime
Boşa geçen genç ömrüme
Bir gül seçtim bu gönlüme
Sen olmuşsun diken bağı gel de sarıl sen yerime

Elazığ’da Palu yanı
Palu'da var Gök Meydanı
Tahir ile Zühre aşkın şehitleri
Sen öyle sev bende seni

Çözülsen diken bağından
Süzülsen aşk yağından
Ayrılsan şeytan çarkından
Artık gözüme görünme ne uzaktan ne yakından

Âşıkların dudağında
Kitapların yaprağında
Vura vura göğsüm yara
Tat kalmadı dilimde damağımda

Gök meydanı polis asker
Darağacı cellat bekler
Zühre Tahire sarılır
Tahir’in bağlı bilekler

Ne bayram var ne de savaş
Gök meydanı insan doldu yavaş yavaş
Arap Hoca oldu siyah bir taş
Âşıkların yüreğinde yandı ataş

Gök meydanı şehitlere oldu mezar
Tarih bunu böyle yazar
Her sene o gün bayram
Âşıklar gelip eder nazar

Sanma ki Salih düzer
İncecik kalpleri üzer
Kardaşına mezar kazan
Cehennem ataşında yüzer

Haksız yere bağlanmıştı bilekler
Darağacı kurulmuş çakılmıştı direkler
Uçtu beyaz güvercin hakka vardı dilekler
Yavaş yavaş alevlendi yandı yürekler.