Bir çay koy Şiiri - Cengizhan Hakkaçırmaz

BİR ÇAY KOY
Acılar cemre olmuş
Toprağa su diye düşüyorken
ağlama sen artık
Gönül özünle boğuşurken
gözlerinden ezgince süzülmesin
yaşlar
gül dalında tomurcuk veriyorken
Deli bir yürek sana gülüyorken
sen ağlama titrer için
Topraklar çamur çirkef oluyorken
leş kargası beyninde ölüyorken
Geceye bir mum yak
kirpiklerin yayından çıkıyorken
çare değil bir vafasızı beklemek
gözlerin derin yarayı soruyorken
çare değil otuz beşinde yanmak
Ağaran saçlarına bakmak
bir yalana sığınmak
Diri diri toprağı anmak
Ayıptır gülüm ömre kayıp
Gülen yürek affedecekse hatayı
sen bir çay koy gece sessiz
iki bardak bir kaşık
sisler dağılmadan açsın karanlıkları
Bırak çalsın karayı
sen ağlama
O gelen saracaktır yarayı

hacoviç/adana