SEN bir başkasın BEN’de

Sana şiir yazmak istiyorum ama
aklımı öyle meşgul ediyorsun ki
hiçbir kelime
seni düşünmenin önüne geçemiyor.
Aklımı senle kaybediyorum sanki.
Her cümle sen’le başlayıp
yine sen’inle bitiyor.
Bilirsin benim cümlem bir kelimedir.
O da SEN.
Bir hayatın başı ve sonu olacaksan
bu sen’den başkası olmasın.
Sen’i düşlerime aldım
ve bütün düşlerimi sen’de kaybettim.
Bu bir ayrılık mektubu değil.
Aşk bir ateştir,
ayrılık ise rüzgar.
Sen’den ne kadar ayrı kalırsam
ateş gittikçe büyüyor.
Pek yakında
yanacak yer kalmayacak sanırım.
Sen gelip bu yangını
mutluluğun gözyaşları ile süslediğinde
her şey yeniden başlayacak
benim yüreğimde ve aklımda.
Bilirsin ha deyince devrim olmuyor.
Önce devrim için bilinçli olmak gerekir.
Ben şimdi o bilgeliğe ulaşmaya çalışıyorum.
Her ne kadar çaba göstersem de
Sen olmadan
bu devrimi yapamayacağımı biliyorum.
Sen tek başına
bir devrim yaptın sol yanımda.
Lakin sen’in bundan haberin henüz yok.
Sevmek en kolay olanıdır.
En büyük olan ise
bu sevgiyi dile getirebilmek.
Sen’den önce,
bir ben duydum birde herkes biliyor
benim seni sevdiğimi ama
Sen’in kim olduğunu bilmiyor.
Hiç kimseye ‘’sen’’ diye hitap etmiyorum
Çünkü SEN bir başkasın BEN’de