Sen bir anaydın… Şiiri - Mustafa Cilasun

Uzak diyarların girizgâhın da soluğuna hasretim
Hücremin her katresinde senin nefesini hissettim
Tenim dünya hasretken ben batında seninleydim
Sen zerrenle meşakkati yaşarken şefkatindeydim

Can içinde bir canını yaşatan en bahtiyar insandın
Havva, Asiye, Meryem, Hatice, Aişe, Fatımaydın
Kâinatın en şerefli insanı Mükerremi yaşayandın
Anaydın, ataydın, havaydın, topraktın bir aşktın

Göz pınarlarından süzülerek akan bir damla yaş
Yaşadığın sevdanın aşk pınarlarından gelenlerdi
Yücelikte eşsizdin mürebbiydin ilk öğretmendin
Eğer sen olamasaydın aziz insan şefkat asılsızdı

Nice canlar bitmeyen umutla beklediğin muratlar
Şahlar, padişahlar, krallar Osmanlar, Süleymanlar
Ancak seninle kaimdi cihanda alınan tüm soluklar
Oluk oluk akan kanlar, bir şahadet için yarışanlar

İlahi adaletin muhatabı, tebessümlerin en güzeli
Merakın, heyecanın, telaşın, yılmayan muhatabı
Arzı mekânın en nadide çınarı, yelin meltem olanı
İnsanlığın muradı, neslin halkası kâinatın anasısın.