Sen bilmiyorsun Şiiri - Anıl Kılıç

SEN BİLMİYORSUN

Zannetme ki ben seni sevmedim
Her günümde sen varsın bilmiyorsun
Ben seni rüyamda bile özledim
Senin haberin yoktu sen bilmiyorsun

Her sabah yönümü dönüp doğuya
Güneşten önce sen doğdun ruhuma
İçimi ısıtan güneş değildi ama
Senin sevdanla kavruldum sen bilmiyorsun

Öğlen vakti güneş dikilince tepeye
Gölge lazım oluyorken herkese
İnan ki hiç çekilmedim bir köşeye
Beni yakan sendin sen bilmiyorsun

Akşam hava kararırken aniden
Herkes bir telaşla evine giderken
Ben yollara bakıyorum özleminden
Beni hasrete düşürdün sen bilmiyorsun

Gece olup ta herkes hazırlanırken yatmaya
Kimse cesaret edemezken dışarı bakmaya
O fırtına kopup başlayınca yağmur yağmaya
Ben dışarda ağlıyordum sen bilmiyordun

Kimse anlamaz aşık adamın halinden
İnsanlar muzdarip hep kendi derdinden
Benim günümde gecemde derdimde sen
Ben seni çok özledim sen bilmiyorsun