Sen Bilmiyorsun Şiiri - Nilgün Kurt 1

aradın sordun mu
dokundu mu yokluğum
bana mı öyle geliyor yoksa
ben hep bekliyorum
sen bilmiyorsun

galaksilerce uzağındayım
gözbebeğim kadar yakınımdasın
nefes alışların okşuyor gözlerimi
sen bilmiyorsun

bir noktaya düşüyor bakışlarım
saatlerce sen varmış gibi bakıyorum
farkına varmadan tebessüm doluyor heryanım
zannediyorum ki çok seviliyorum
sen bilmiyorsun

her buz tanesini eritiyor hayallerimdeki bekleyiş
şarkılar bir başka sesleniyor yüreğime
biraz buruk biraz hüzün olsada
karanlık gecelerde ışıksızken
tükenmiyor umutlarım
sen bilmiyorsun

minik bir sözcükle başlıyorum seni yazmaya
küçümsercesine dağılıyor sayfalara
şiirimi okuyor yıldızlar susuyor ay
naz ediyor yakamoza
sen bilmiyorsun
sen bilmiyorsun
bilmiyorsun
sen