Sen Bilmiyordun Şiiri - Hatem Mahmutoğlu

Bendeki
SeN çok başkaydın
Ama sen

Gülüşünü gonca güller kıskanır dı
Gözlerin güneşi andırır dı
Utaninca başını öne egerdin
Bendeki
SeN çok başkaydın
Ama sen bilmiyordun
Kömür karası saçların geceyi kıskandirir dı
O tutmaya kiyamadiğim ellerin kelebek
Misali narin di
Bendeki
SeN çok başkaydın
Ama sen bilmiyordun
Aramızda mesafeler santimlerdi
Yüreğimizde ki uzaklıkta siddin senelerdi
Ben her animda sana hicret ederken
Sen hedefe yönelmiş kurşun misali
Uzaklasiyordun
Ben sana farklisin derdim ya
Sende bana herkes gibisin derken
Sanki kurşunu yüreğime saplardın
Ama sen bilmiyordun
Ben hayaline sarılıp uyuduğum gecelerin
Yanlizliginda kaybolurken sen yastığa sarılıp
Yattığını anlatirdin çok Yanlizim derdim
Etrafında yüzlerce insan var iken mi derdin
Ben sensizim derdim gözlerimle sen gözlerime bakmazdin
Baksaydin bir kez görecektin kendini
Utanirdin çünki
SeN
Başkaydın ama
Bilmiyordun
Ben sana hayran
Ben sana hasta idim ilacım
Derdim sen anlamazdin
Çünki sen sevildiğini bilmiyordun