Sen bilmezsin Rozalin 5 Şiiri - Özay Sağlam

SEN BİLMEZSİN/ ROZALİN 5
Yarın yine gün doğacak/ öyle sanıyorum Rozalin
Hep öyle sandım
Öyle yaşadım

Öde öyleyse doğan günün bedelini Rozalin

Ayın dansını
Yıldızların aşkını
Ödersin hepsini / biliyorum sen Rozalin

Bedenin hilal
Yüzün güneş
Gülüşlerin yıldızlardır senin zaten

Senin için hiç yağmur ısmarlamadım Rozalin
Sadece bulutlara benzettim seni/ bilemezsin
Ondandır hep bulut istediğim senden Rozalin

Âşıklar tepesine çıkar
Körfeze bakar
Yalnız kalır/ ansız kalırdım

Senin ruhun bile duymazdı bunları/ Rozalin ruh ikizim olur
Yalnızlığımı paylaşır
Şiirlerime ortak çıkar/ yazmamı sağlardın
Hayatı şiire boğardın
İçime doğar sonra/ yaz öyleyse diye ağlardın Rozalin
Bilmezdin ki ne kadar zordur/ yaz demek
Kolay değildir kıyıda sandallara yakın/ yalnız yaşamak

Denize âşık
Ulaşa ulaşmak

Ah Rozalin ah sen bilmezsin/ sen buna yaşamak mı dersin/ güya yaşamak

“Nesimi’ye sordular da o yar ile hoş musan
Hoş olayım olmayayım o yar benim kime ne” demedi mi Rozalin

Alçaklar alçak yaşar/ alçaklara kar yağar
“Kartallar hep yüksek uçar”
Yıldızlara yakın Rozalin
Sen de bilirsin ben de
ÇaRşı hep kendine bile karşıyken
Nasıl alçaklara karşı olmasın/ sen söyle dinine imamına Rozalin

Şiirden
Şiir yazandan daha çok
Şiiri yazdırandır/ o yüce yürek
Şiirden anlamayanlar hiçbir halttan anlamaz/ bilirsin Rozalin

Gün doğsun
Öde günün bedelini öyleyse/ güzellikler açsın/ şiir yüreğinde kalsın Rozalin
Geç olmadan

Zalim bir suskunluk olmasın/ resim yaptıran bu vefasızlık Rozalin.

özay sağlam