Sen bilmezsin Rozalin 4 Şiiri - Özay Sağlam

SEN BİLMEZSİN/ ROZALİN 4
“Adın her aklıma düştüğünde” bu şehirde yağmurlar yağar Rozalin
Bir bakasın bir gök gürültüsü
Bir şimşek çakar
Sağanak yağmurlar başlar/ aniden Rozalin

Sen her aklıma düştüğünde
Bu şehirde/ ya kendimi sandal barınağında bulurum ya da âşıklar tepesinde

Bir okaliptüs kıyısı
Bir palmiye gölgesi
Bir de/ bir akasya aklımı çeler/ bilmezsin

Sen her aklıma düştüğünde Rozalin/ bu şehri daha çok severim
Denize vururum kendimi
Kıyıya
Sazlara yakın
Acemi balıkçıları izlerim/
Dudak bükerim

Bir nar gülü düşer aklıma
Hiç ummadığım bir anda
Bir de bakarsın ki ölesim gelir Rozalin

Adın her aklıma düştüğünde bu şehirde senin Rozalin/ bilmezsin
Bu şehir cennetin öbür adı olur
Arafta bulurum kendimi
Kıldan ince kılıçtan keskin bir köprüde yürürüm sonra
Durur
Dünü düşünür
Hayallerimi büyütür/ aha ah eder/ vahı çağırırım

Keşke bu şehir aklıma geldiğinde her seferinde böyle
Kızıl bir şarap olsa elimde derim
Kızıl bir tanrıça gibi
Raks etse
Beni izlese/ beni üzmese

Sen bu şehri bilmezsin Rozalin/ bu şehri bilmezsin
Bu şehirde hep güzellikler/ hasret gurbet aklıma gelir

Aklıma hep şiir
Hep bir sakallı deli
Bir ihtiyar balıkçı gelir

Bir Urartulu şair gelir aklıma hep Rozalin.

özay sağlam