Sen Bilmezsin Beyim Şiiri - Kemal Berk

Sen bilemezsin beyim, bilemezsin
Senin sarhoş gelip, uykuya yattığın şu saatte
İnsanlar hep ekmek peşinde
Kimi uykuludur
Kimi uykusuzluktan asabi
Yüzlerine bakarsan
Anlarsın hepsindeki hesabı
*
Geceden kalmadır, başında ki dertleri
Yırtık büyümüş, olmuştur kocaman,
Ya yamalık avuç içi gibi küçücüktür
Neresinden çekersen çek kapatmıyor deliği
Diksende tutmuyor, atıyor hep dikişleri
Açıkta kalıyor bir yanımız her zaman
Yüreğimiz dertli, yüzlerimiz gülmüyor
Kimisi de geçmiş karşıma üfürüp duruyor
Ağzı olan konuşur, görsen verirken öğütleri
Ama gözüme bir baksalar
Görürler, anlarlar hallerimi
*
Bulsam küçücük bir delik, orada saklanacağım
İstekleri hiç bitmiyor, hele bir de bak şu azanları
Bir lokma ekmeği yedirmezler, insana, dönüp bir de bak hep şu kızanlara
Çalışmaktan değil de, dırdırdan kaçıp bak şu yerde sızanlara
Tazının üstün de bile çul'u var,
Amma
Dön de bir bak şu bizim,
Kenarda kıvrılıp yatan çulsuzlara
*
Asiller evde ister bırakmaz yakamı,
Dışarıdaysa vekâlet verdiklerim
Ne verdinizde, ne istersiniz bire zalim herifler
Üstüne üstlük, bitmeyen şu sitemleriniz
İstekleri hiç bitmiyor,
Varı yoğu da hiç bilmiyor,
Yıllar boyu binmiş sırtıma, bir tek inmek bilmiyor
Hak hukuku unutmuş
Cenneti cehennemi aklına getirmiyor
Yiyenler yemek ister her daim
Fare gibi dadanmış
Kimi aklımı beynimi, kimi bedenimi, kimise de ömrümü

Kamal eren Kemal Berk
9.11.2020