Sen Bilmezsin Şiiri - Cebbar Korkmaz

Sen bilmezsin
Damarlarımda neden kan yerine
Hasretin dolaştığını
Gözlerimden yaşlarımın
Neden kaynar aktığını
Hayallerimin neden ağladığını
Ağlamaklı hıçkırıkların
Boğazımı nasıl tıkadığını
Yaşantıma ne kara bulutların çöktüğünü
Sen bilmezsin
Sen bilmezsin
Dönüşü olmayan bir yoldan
Yolcu beklediğimi
Her lokmamın boğazımda
Neden düğümlendiğini
Her nefeste acı soluduğumu
Bir gölet gibi gözlerimin dolduğunu
Gülüşlerimin neden buz tutuğunu
Umutsuzluğun benim için nasıl bir umut olduğunu
Sen bilmezsin
Sen bilmezsin
Kollarımın kırılıp iki yanıma düştüğünü
Yaşama nasıl küstüğümü
Yüzümün neden mateme büründüğünü
Acılara esir düştüğümü
Ruhumun öldüğünü
Aydınlığımın söndüğünü
Gündüzlerimin yargıcım
Gecelerimin hapishanem olduğunu
Rüyalarımın kabuslarla dolduğunu
Acıların acılarıma ağladığını
Sen bilmezsin
Sen bilmezsin
Yüreğimdeki acıyı anlatmaya
Cümlelerin yetersiz kaldığını
Feleğin acımasız çarkında
Mutluluğumun çaldığını
Yıllardır gözlerimin yollara baktığını
Yorulmuş bedenimle dizlerimde derman kalmadığını
Unuttum Kaç mevsim oldu seni aradığımı
Ayın kaydığını
Yıldızların üzerime döküldüğünü
Yastığında kalan ter kokunu soluduğumu
Yüreğimin ağlayış seslerine uyandığımı
Her tıkırtıda senin ayak seslerini duyduğumu
Sensiz geçen her gecemin kaç yıl sürdüğünü
Sen bilmezsin
1999 Cebbar korkmaz Bornova İzmir
Bu şiir tescillenmiş olup tüm yasal hakarı mevcuttur iktibas edilemez