Sen Bilmezdin Şiiri - Ayşe Mızrak

Yaşamak nedir seni, sen bilmezdin,
Geceleri uyanır üstünü örterdim düşlerimin.
Sevmek nedir seni, sen bilmezdin,
Düşlerimden uyandırır yanaklarımdan düşerdin.
Sebebiydin ıslak gözlerimin.
Hayal etmek nedir seni, sen bilmezdin,
Karanlıkta her gece,
Yüreğimin göğünü yıldızlarla döşerdin.
Sol göğsümün altındaki kente uğrayıp ara sıra,
Gözlerimi kapardım,
Sen, göğsümün sana atan kıyısını öperdin.
Âşık olmak nedir sana, sen bilmezdin,
Dudağımın kenarında yarım bir gülüş,
Yarım gülüşlere tezat gözlerinden bin ölüş.
Arada bir umutla ellerimi severdin.
Sevmek seni, içmeden sarhoş olmak,
Bağı çözülmüş dizlerle koşup sana hoş olmak,
Coşkun yüreğimin semtini terk edip yok ederdin.
Koşmak sana umutla,
Bir direniş değil de bin direnişti,
Çiçekler kokardı göğsünde,
Güller ayardı uyuyan göğsümü...
Sevmek,umut etmek, hayal etmek seni
Ve âşık olmak sana isyandır, devrimdir.
Gel, hayalden sıyrıl da gönül ülkemi sevindir.