Sen Bilmezdin Şiiri - Özkan Faruk Özkara

Sen bilmezdin
Ben hep sana susardım.
Ve sustuğum kadar gecenin göğsüne gömerdim seni.
Şehri gözyaşı götürürdü,
Yokluğuna ağlardı sonbahar
Yine de sen bilmezdin..

Ne zaman kendimden kaçsam,
Varlığına yönelirdi yokluğum.
Tüm iç acılarımın denkleminde bir ‘’sen’’ eksiktin.
Ve ben ise var olduğum kadar sıfıra yakındım
Yine de sen bilmezdin.

Gözlerine çekilen sınırlarda bir can verirdi
Can havliyle,
Koşardım, kaçardım
Bir çift denizde boğulurdum
Gün gün can verirdim ben yokluğuna
Yine de sen bilmezdin.

Ben aşkı sende bulduğum kadar yok oldum
Adını boş kağıtlara yazdım
Karaladım
Seni anlattım şarkılara
Şarkılar susardı
Geceyi dinlerdi her bir ağızdan
Gelmeden gittiğini anlattırdım satırlara
Ama yine de sen bilmezdin.

Yok oluşuma bir adım kalırdı,
Birde adın kalırdı.
Bir adım atsam sensiz cehennemi boylardım..
Yok olurdum bende senin gibi
Sen şimdi yoksun ya
Sana susacak ne varsa kursağıma iliklenir.
Ben ölürüm..
Son nefesimde yine tek bir şey söylerdim..
Sen bilmezdin..