Sen bilmezdin
Güneşin doğuşunu
Ben Anlatırdım
Sen ise
Okyanusların esintisinde
Kıyıya vurmuş
bir mahmurlukla
Sadece Dinlerdin....
Her sabah seninle başlardı
Her gün doğumu
Seni izlerdim
Derin uykularda
Ne rüyalar gördüğünü bilmeden
Melek gibi gulumseyerek
Gözlerini açana kadar..
Seninle saklıydı
Düş sandığım mutluluk
Zaman sosuzluktu
Sonsuzluk sendin
Güneşin batışı
Bir masal dı
Birlikte izlediğimiz
Birlikte yaşadığımız..
Hiç bitmesin derken
Yıldızlarla süslü Gecemiz
Ninniler söylerdi
Gözlerini uykuya
Hapsedene kadar....
VE sen bilmezdin
Güneşin doğuşunu
Benim gibi...
Kayıt Tarihi : 26.1.2016 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!