Sen Bilirsin Şiiri - Hamza Mamaş

Senli yıllarım başladığında…
Geçmişin ağırlığı vardı omuzlarımda.
Hazır değildim gülmeye.
Oysa, bir bayram yeri gibi cıvıl cıvıldın gözlerimin önünde.

Gözlerine bakışımı perdeliyordu anılar.
Savaştan çıkmış benliğim ulaşamıyordu sana.
Neşeliydin; bahar gibi, yaz gibi.
Karları aşıp koşamıyordum sana.

Sevmeyi, sevilmeyi de bilirdim oysa.
Özlemini çektiğim günlerin kıyısındaydım.
Kapanmış benliğimi açıp,
Keşke asude bir iklim misali beni sarsaydın.

Şimdi hatırası bile güzel.
Ne hoş oluyor hatırlatması.
Aşk heyecanını için için yaşaması.
Bir çerçeve, bir resimle seni hatırlaması.

Her şey geride kaldı.
Eski acı anılar…
Kırık aynalar…
Sen…
Umuda sarıldığım o anlar.
Kem küm, yarım yamalak yaşananlar.

Yüreğimde hoş bir esintisin,
Penceremde buğulu bir siluet,
Açık kapımda boş bir beklentisin.
Gelir ya da gelmezsin.
A benim Cancağızım sen bilirsin.