Namazda gördüler beni...
'Hoca' dediler...
Yeni terlemiş bıyıklarımın ucunda dualar...
Ve sakal hevesim...
Şekli olmaz dediler...
Sen bilirsin...
Rabbim...
Kızlarla gördüler beni...
Latife edip gülerken biraz da...
'Ters' dediler...
Belki Sen'i anlatıyordum...
Bilemediler...
Sen bilirsin...
Rabbim...
Okurken gördüler beni...
Ayetler, hadisler...
Derken sohbetler...
'Herşey mubah' dediler...
Yalanlar, kandırmacalar...
İnanmadım...
Sen bilirsin...
Rabbim...
İçerken gördüler beni...
İnkar mı edeceğim...
İnsan değil miyiz...
Tevbe de ederim...
Ve sana sığınırım yine...
Gidecek yerim mi var...
Sen bilirsin...
Rabbim...
Gördüler beni...
Ama dinlemediler...
Anlatamadım...
Anlayamadılar...
Aramıza girmelerini istemedim...
Seni en çok kendim buldum...
Ve sana öyle geldim...
Günahlarımla...
Ve sevaplarımla...
Sen bilirsin...
Rabbim...
Kayıt Tarihi : 12.8.2009 19:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
12.08.2009 00:11 Çanakkale
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!