tam farkındayım
boşluğunu doldurdum derken uçurumlarımın;
saçmaladığımı da kabullenmişken üstelik,
kendime yenilmeye
seninle olma pahasına,
kendimden uzaklaşmaya
yeni haklılıklar kazandırdım bana.
kahretsin...
bu sen misin dedirten pişmanlıklar,
doldu da taşıyor mantığımda.
korkaksın sen,
gel o zaman dokun kelimelerinle
kır geç duygularımı,
insan yanlarımı.
ama yapmazsın ki...
yapamazsın...
en çok acıtan da
bu değil mi zaten...
Kayıt Tarihi : 18.6.2009 22:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjgan Kızıleniş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/18/sen-bilirsin-51.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!