Sen Bilirsin Şiiri - Kenan Çarboğa

Zamansız bir hüzünle kuşatıldı mutluluk
Körpecik sevinçleri budadı hakikatler
Tesellinin omzunda gözyaşları ve umut
Nihayette imtihan ayrılık kollarında
Gönül artık kimsesiz sevdanın yollarında

İğde yapraklarında kokun emanet kalmış
Burcu burcu sen varsın esen deli rüzgarda
Sınırsız bir iştahla hep seni soluklarım
Son nefesim sayarım ah senden uzaklarda
Baharı bekliyorum iğde yapraklarında

Yokuşlara vurulmuş adımlarım bir kere
Diken tarlalarını yol bellemiş neyleyim
Bu kadar acılarla bilmiyorum işim ne
Zorluğa talip olan ben değilim diyorum
Biliyorum velakin yine de yürüyorum

Neredesin kim bilir hangi kuş kanadında
Hangi gülün dalında yaşıyorsun kimbilir
Tekmil endişelerim sökün eder üstüme
Bu gidişten, inattan nedense bıkmıyorsun
Kaç papatya katlettim fallarda çıkmıyorsun

Umutlarım islenmiş boşa kürek çekmekten
Sillesini yemekten boyalı duyguların
Ismarlama vuslatlar yaşarım düşlerimde
Gündüzleri gönlümü hayalin terk etmiyor
Gelsen de gelmesen de inan ki fark etmiyor