Sen bilirsin Şiiri - Nurettin Akdeniz

Aşkın sağanağına tutulmuştum değil mi?
Umursamazsın demi olsun sen bilirsin
Bedenim ruhum ile katılmıştım değil mi?
Önemsiz gördün emi olsun sen bilirsin

Uğruna bedbaht olmuş hayatımı kaydırmış
Gülüp yüzüme sonra ardımdan da saydırmış
Adımı adının tam yanına da koydurmuş
Birde herşey yalandı ha kalsın sen bilirsin

Kuruyan bir dal ,gazel gibi olduğun
Nefesini bile benim için soluduğun
aşkımla yoğurup,yanıp kavurulduğun
Bunlarda yalandı dersen sen bilirsin

Gönlüne attığın kilitleri söylediğin sözleri
Yüzüme baktığın o masumiyetli gözleri
Rüyanda gördüğün, sendeki o kalan izleri
Döktüğün diller senin değilse,sen bilirsin

Madem ki öylesine sevdim dedinse
Yaptıkların yakıştı da içine sindi ise
Senin için sevda aşk böyle bu idiyse
daha durma git tabiki de sen bilirsin

Yaşanmayan bir aşkın hikayesi ise
Yakışmayan kötü bir şeyler vardı ise
Senin Eğlence anlayışın böyleydi ise
Sonunda üzüleceksin ya sen bilirsin

Acemi söyledi bir daha sözünü
Akıllı ol yeter, artık aç şu gözünü
İlk baharında yaşadın ya güzünü
Hakka dönsen yüzünü sen bilirsin

Kırılsa da kırmaz dı ki sevdiğini
Üstüne olsun yüce rabbin keremi
Kırar isem seninle ilgili kalemi
Dönüp te bakmam daha,sen bilirsin