Sen Bilemezsin Şiiri - Günal Aydın

Sen bilemezsin yokluğunu
Günün ilk ışıklarında
Hani o kuşlar cıvıl cıvıl öterya
Aklıma düşersin
Mutluluk mu
Şimdi çok uzaklarda

Sen bilemezsin yokluğunu
Bir öğlen vakti
Beklerken yolunu
Tüm insanların
Sana benzer olduğunu

Sen bilemezsin yokluğunu
İkindide
Ezan sesleri arasında
Dualarla
Canım acıya acıya
Dilendiğini
Gözyaşımın düştüğü avucumda

Sen bilemezsin yokluğunu
Güneş vuslat bulurken akşama
Gözlerimin dalıp gittiği ufuklarda
Gözlerini bulduğumu

Sen bilemezsin yokluğunu
Esmer gecelerde
Karanlık mermilerle
Şakağımdan vurulduğumu

Ama sen iyi bilirsin
Hasretin korunda
Hayalimle sabahlamayı
Aşkın koynunda
Beyaz saçlarımı okşamayı
Ve çileyi ve vefayı ve sevdayı
Ve İyi bilirsin bu adamı