Sen Bilemezsin... Şiiri - Yunus Emrah Daş

Sen;
Bilemezsin,
Çocuk yüreğinle ördüğün duvarları
Sen;
Göremezsin,
Her döktüğün gözyaşının harcında
Harcandığını,
Sen;
Bilemezsin, sahte sevgi sözcüklerinin ardına gizlenmeyi
Sen;
Çeperi kalınlaşmış, yosun tutmuş duvarlarının ardına gizlediğin yüreğinin
Katran karası havasını soluyamazsın,
Sen;
Düşlerindeki düşüşlerin acısını
Duyamazsın,
Can kırıklarının sesini,
Özlem duyduklarının hasretini ve
Sen;
Dört duvar sevmeyi ertelemiş, kapılarını kapadığın hayatı daha fazla müebbete çeviremezsin
Hüküm giyemezsin
Kalemini kıramazsın örneğin aşkın.
Geçiştiremezsin gülüşlerini,
Kaçıramazsın bakışlarını şarkılarda bulamazsın kendini sen.
Sen;
Daha fazla ağlayarak sana güldüremezsin seni ağlatanları, gizleyemezsin kendini
ve
Sen;
Öyle bir yerdesin ki;
Biri seni sever, şiirler yazar sana,
Anlatmaya çalışır da içindekileri
Sen;
Hep kaçar, çıkmaz sokaklara dalar ve gözlerini ellerinle bağlayıp geriye doğru saymaya başlarsın,
Sen
Duvarlarının ardında, ayak seslerinden
Kaçmış
Gizlenmiş
Çekilmişsin denizler misali…
Ay vurduğu zaman
Med
Sana doğru geldiğimde
Cezr
…………..
Sobe de artık
Kaldır ellerini gözlerinden ve çıkar içindeki fırtınalardan bunalmış yüreğini… seni sımsıkı saracak limana doğru, ufka doğru karaya doğru bak…
Baktığın yerde sen,,,,senin olduğun her yerde seni anlatan kelimeler … Ve sana doğru derleyeceğim bütün sözcüklerimi… senden oluşan cümlelerle sobeleneceğim saklandığım yerden…yed