Sen Bilemedin Şiiri - Hüseyin Muşmal

Sen Bilemedin
Dünya bu, ne zaman, nerede, nasıl?
Bilinmez ne olur, n’olacak asıl?
Hayatın içinde, en güzel fasıl,
Hayaldir, ümittir, sen bilemedin.

Kapımı çaldığın o günden beri,
Gönlümde almıştın, en güzel yeri,
Döktüğüm yoluna hep alın teri,
Emektir, zahmettir, sen bilemedin.

Sevda mevsiminde gelip de kondun,
Yaktın da içimi, sen nasıl dondun?
Sözüne aldandım, emin ol sondun,
Yazıktır, zulmettir, sen bilemedin.

Ansızın gelen de ansızın gider,
Giderken geri de bırakır keder,
Belki de her eden kendine eder,
Kadirdir, kıymettir sen bilemedin.

Eşref’im dinmiyor içinde sızı,
Belki de pişmandır, gönül hırsızı,
Nasıl yazılmıştır alnına yazı
Kaderdir, kısmettir, sen bilemedin.