Bir anda
ilkbaharı getiren tarifsiz sevda
Kış yaşayan gönlüme
Gam keder hüzünden uzak
yüreğimde neşeli bahar
Sebepsiz nedensiz sevmeyi öğreten güzel
Yüreğimden erittin buz dağlarını
İksirli nefesin sıcacık sesin latif kelamın
Keser yerden ayaklarımı
acayip halde
Götürür uzak diyarlara muhal zamanda
Düşününce sevmeyi seni ben candan
Bu deli dolu sevdayı birlikte yaşamak varken
Bin neden bulurum bir ben olurum
Bir ilkbaharda güneşle doğdun sen
Yüreğimde baharın ta kendisi oldun sen
Şimdi görünür görünmez ufuklar var ya
Sema yağmur şeklinde güler ağlar ya
Bir diriliş gibi dünyama gelirsin diye
Bekliyorum her baharda
Denizler seçerken ay yıldızı eş diye
Sahilde meddücezir geceler yakamozlar
Ateş böcekleri gibi yanıp sönecek
Kıyıda ılık rüzgâr sen sen diye eserken
Duamda kalbimde gülümsememde sendin
Sen bildim ki hep bendin
Kayıt Tarihi : 12.11.2023 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!