Sen Beşermisin Şiiri - Cihat Şahin

Selama durur, sana melekler,
Beşersin lakin değilsin zi şer.
Halk oldu nurundan, şu semavat ve yer
Seninle öğrendi, rabbini beşer.

Her şey mahlûktur, haktan maada,
Sultan Allah’ tır, gayrisi geda,
Kulluğu en güzel, sen yaptın eda,
İmam bildi seni, âleme beşer.

Diyor siyerde; “nurdandı teni”,
Sırtında mühür, nübüvvet beni,
Eminlik namınla, tanırlar seni,
Dilinde tek yalan, görmedi beşer.

Senle unuttu, kinliler kini,
Afetti seninle, kanlılar kanı.
Sende buldular, ölüler canı,
kalboldu hayır’a, senle tüm şer.

Âlemler seninle, buldu manayı,
Faş oldu yaratan, güneşi ayı,
Vahiyle öğrendi, mümit’i hayyı,
Neşrettin nuru, zail oldu şer.

Suretin insan, siretin melek,
Hangi nesneden, elemiş elek?
En güzel simayı, yeğlemiş dilek,
Müftehir seninle, bahir ve berr.

Sahiden ey resul, sen beşermisin?
Kudretin elinde, nur neştermisin?
Nebiler nebisi, en son ermisin?
halık ve mahlûk, remzen böyle der.

ref ettin beşerden, tüm vahşetleri,
tard ettin dünyadan, nahoş betleri,
Dindirdin korkuyu ve dehşetleri,
Ümmetin huzura, kur’an’la gider.

Bütün asırlar, kıyamda sana,
Böyle bir saygı, olmaz insana,
En büyük darbeyi vurdun şeytana.
Çok zaman ümmetten, ümidi keser.

Medyundur sana, şu arzın nısfı,
Gidiyor izinden, beşerin humsu.
Tabidir tarzına, en akil kısmı,
Bıraktın sünneti, sen rehber eser.

Sana veridi, makam-ı Mahmut,
Zirveydi sende, tespih ve tahmid,
Yazmadı tarih, sen gibi hamid.
Habiblik sadece, sana müyesser.

Nebiler resuller, hayrandı sana,
Evliya canını, etti hırz sana,
Nazirsiz rehbersin, müştak ins cana,
Sana verildi, yalnızca Kevser.

Değildir haddim, seni methetmek,
Bir tek arzum var, izinden gitmek,
Yetkinde ise, şefaat etmek,
Bu garip ümmetin, şefaat bekler.

kevserin başından, kovma fakiri,
Kabul et halkaya, zelil hakiri,
Ne olur zail et, bendeki kiri,
Bu facir senden, himayet bekler.